Blokje Om

Geschreven in de tijd dat ik studeerde in Rotterdam, de stad die me met haar basketbal- en hiphopcultuur naar het Westen heeft gelokt. Dit was de eerste eigen tekst die ik op een podium voordroeg, waarna vrienden me aanzetten om meer te gaan schrijven. Het gedicht leidde in de finale van de stadsdichtersverkiezing Wageningen in Januari 2024 tot de winst.

Blokje om

Om de beurt de
Voeten van de
Grond

Stap voor stap
Door de regen
Of de zon

Wat kan het mij ook
Bouten
Hoofd tussen de
Schouders
Tussen de
Wenkbrauwen
Een frons

Langzaam
Glijden
Bomen en
Gebouwen
Langs aan het
Beeld van mijn
Ogen
Vrij eenvoudig
Toch fijn als
Vrouwen
Zijn de stromen

Mij staan ze
Bij In elke
Meter die gaat
Komen

Ma zegt
Het is gezond
Een blokje
Om

Frisse lucht
Te laten stromen
Door je longen

Dikke druk
Los te stomen
Uit je volle

Hoofd
Dat kleine stukje
Wandelen
Beloont

Laat de wind
Waaien
Hij wappert
Door mijn haar

Begint wat
Verstrooid te raken
Maar
Het brein
Verzint wat
Op die
Zooi en

Maakt de
Troebele soep
Van troep
In de hersenkamer

Kraakhelder

Het kraakt kort
Knapperig als
Kroepoek dan

Draaien
De radaren
Langzaam aan
Soepel als
Hoepels

In versnelde
Pas
Begaan de voeten
Het pad
Van de stoep
Of van de straat
Stap voor stap
Is hoe het gaat
Hoe dan ook
Droog of nat
Voel de flow
Loop nog wat
Doe gewoon
Sloom of hard

Van roekeloos
Naar een goede start

Ze roepen
Het klinkt zacht
Ik zet de schoenen
Goed en wacht

Hap een laatste keer
Naar adem
Voel de kracht
Het schot
Vult de leegte
Als de maan
In de nacht
Als een vloedgolf
Beweegt het
Bloed naar de
Armen en de benen

Wat ze
Bedoelen
Met de gloed
Van een Super Saiyan

Het moet nu
Doe de boete
Van het uren
Trainen
Stuur de benen
Regelrecht naar de
Streep aan het eind
Vergeet de wereld
En zweef in
Het moment
Zweet en leed
Bestendig
Breek het lint
In tweeën
Ellende
Is voorbij

Sper de armen
Wijd
De wereld is
Van mij