Ga direct naar de inhoud, het zoekveld of het hoofdmenu.

  • facebook
  • twitter
  • instagram
  • Inloggen Mijn Menu
  • Cloudprinten
  • Aaa
  • Translate
  • Word lid
  • Home
  • Te doen
  • Agenda
  • Collectie
    • Collectie
    • Aanwinsten
    • Digitale bronnen
    • Online Bibliotheek
    • Podcasts
    • Muziekweb en Filmbieb
    • Leeshulpmiddelen
    • Wetenschappelijke boeken lenen
    • Lees-, kijk en luistertips
  • Praktisch
    • Lid worden en tarieven
    • Mijn Menu
    • Reserveren en verlengen
    • Nieuwsbrief
    • Ruimte huren
    • Openingstijden en contact
    • Wifi en werkplekken
    • Veelgestelde vragen
  • Educatie
    • Online cursussen
    • Cursussen
    • BoekStart voor baby's
    • Onderwijs en kinderopvang
    • Educatie volwassenen
    • Digitaalhuis
    • VoorleesExpress
    • Informatiepunt Digitale Overheid
  • Jeugd & Jongeren
    • Jeugd | 0-6 jaar
    • Jeugd | 6-12 jaar
    • Jongeren | 12-18 jaar
    • Cultuureducatie: Eigenwijzer

Emmaüsgangers

Gepubliceerd op: 4 december 2017 09:30

Nieuw gedicht van onze stadsdichter Martijn Adelmund

Emmaüsgangers
(een modern Awater)


Op dat moment zag ik een vrouw
Ik denk dat haar naam Elke was
Haar tas van lappen aan elkaar genaaid
deed me haar herkennen.
’t Moest vlak na Pasen zijn geweest.
Het was in ‘n etablissement
Een uitbater van welvaartsresten
waar alles nog de adem draagt
van mensen die ooit zijn geweest
een gat erin, een oor eraf, een vlek,
spullen met persoonlijkheid
een karakter, zo je wilt: een ziel

En op deze plek,
te midden van die schemerlevens
zag ik Elke. Ze hield een koffiepot
omhoog en keurde hem, waarna het zicht
op haar me werd ontnomen,
een stroom van mensen tussen haar en mij.
Buiten schoof een wolk voorbij
en langzaam voor de zomerzon.
Ik riep haar nog, maar niemand
heeft ooit wat ik roep verstaan.

Mijn reis was dusver lang geweest.
door sleetse steden, opgepoetst
waar men zeewier eet
en slechts te zwaaien hoeft
met centen, alles koopt,
behalve dan een reisgenoot.

Nu waad ik met hordes lege mensen
door de oude welvaartsresten
op zoek naar onze eigenheid.
Karkassen van bankstellen,
door roest en stof bijeengehouden:
langzaam word ik heel.

 

Elke,waarom kijk je niet?
Zo ging ik in haar spoor
dwalend achter Elke aan,
die als een pop zo drijvend op de stroom
van lijven langs al dat spul moest gaan,
het zaaltje uit de trap weer af
en naar buiten in de regen
waar bomen druipen,
plassen silhouetten.

 

Ik volgde vrijwel ongemerkt
in’t ritme van de pijpenstelen
langs parkeerplaatsen waar
meters blik aan ’t roesten was.
Ik was haar buiten kwijt,
ze was de straathoek omgeslagen.
Enige afstand verder
zag ik net de deur zich sluiten.
Ik volgde haar en ging naar binnen,
maar tevergeefs, ze was verdwenen
tussen karrevrachten kleding,
in lompen opgegaan.


Ik vond op deze plek een boek, beneden
en zag wat daarin stond geschreven.
De tekst vervulde mij.
Nu neem ik Elke’s boodschap met me mee:
‘Het gaat niet om wat is,
maar om wat iets zou kunnen zijn’.
Eengat erin, een oor eraf, een vlek:

Wij zijn de koffiepot,
wij zijn de Emmaüsgangers.

 

Martijn
Adelmund
Stadsdichter van Wageningen

Geschreven in ruil voor een koffiezetapparaat, ter gelegenheid van het openen van een Nieuwe vestiging van Emmaus Wageningen.

Nieuws

  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018

Actueel

  • Agenda
  • Nieuws
  • Nieuwsbrieven
  • Openingstijden

Voor jou

  • Inloggen Mijn Menu
  • Zelf iets organiseren
  • Wifi en werkplekken
  • Onderwijsshop

Over ons

  • Contact
  • De stichting
  • Initiatieven
  • Werken bij de bblthk

Deze website

  • Privacyverklaring
  • Disclaimer
  • Voorwaarden
  • Over deze site